Wie zijn wij?

Wij zijn Monique en Johan en samen met onze roedel boxers wonen wij in het Groningse Bourtange. Ongeveer eens per jaar fokken wij een nestje boxerpups uit een zorgvuldig uitgekozen combinatie. Wij letten hierbij op de gezondheid, het karakter en het uiterlijk van de ouderdieren met de verwachting gezonde, mooie, lieve en baasgerichte boxers te fokken.

Door zoveel mogelijk te testen op defecten waar boxers gevoelig voor zijn en recente onderzoeken te bestuderen over het ras, willen wij het ras gezond houden, zodat nog vele generaties kunnen genieten van deze fantastische honden.

Onze honden zijn hoofdzakelijk onze huisdieren, dit betekent dat ze in huis leven, waar volgens ons de boxer het liefste is, tussen de mensen. De pups groeien dan ook op in de huiselijke omgeving en maken zo al kennis met alles waar ze in hun latere leven mee te maken krijgen.

Onze kennel is aangesloten bij de Nederlandse Boxerclub, waardoor wij fokken volgens het verenigingsfokregelement. Ook bezoeken wij regelmatig bijeenkomsten om op de hoogte te blijven van de laatste ontwikkelingen.

Met onze honden zijn we actief in de hondensport. We trainen volgens het IGP programma, wat bestaat uit speuren, gehoorzaamheid en manwerk. Hierin hebben we ontdekt hoe leuk het is om intensief bezig te zijn met je boxer, waardoor de band tussen baas en hond versterkt wordt, bovendien hebben de honden er heel veel plezier in.

De boxer is een actief en sportief ras, dat niets liever wil dan samen spelen met de baas. Dit is dan ook de basis van het aanleren van gewenst gedrag en nieuwe commando’s. Onze honden zijn altijd blij om op pad te gaan en vanuit die ervaring zoeken wij voor onze pups ook actieve mensen die de hond kunnen geven wat deze nodig heeft. Waar nodig zijn we altijd bereid om u te helpen waar we kunnen en we moedigen dan ook aan om bij twijfel de fokker te vragen om advies.

1968

Aangestoken met het boxervirus

2017

Eerste gefokte nest

35

Boxerpuppies

Geschiedenis

Mijn hele leven lang speelt de boxer al een grote rol, dit is te danken aan mijn vader. Lang geleden in de zestiger jaren toen mijn ouders verloofd waren en in de Haagse tram zaten, sprong er een boxer, zoals alleen een boxer dat kan, op zijn schoot. De beslissing werd genomen: mijn moeder mocht een hond maar dan moest het een boxer zijn en zo geschiedde.

Mijn vader was ook een echte vogelaar, zomaar vogel zeggen deden we ook niet ,elke vogel heeft zijn eigen naam, ook zijn kleinkinderen hebben van opa elke vogelsoort leren kennen. Na zijn werkzame leven heeft hij hier, samen met mijn moeder en de boxer, in Makkum genoten van de natuur en vooral van de vele ganzen die hier hun winterstop houden. Toen mijn vader begraven werd waren er heel veel ganzen op het landje naast de begraafplaats om daarna op te vliegen, als ware het een laatste groet. Het moment kwam dat ik boxers ging fokken en toen ik een naam moest verzinnen voor mijn kennel was er maar één optie die er met kop en schouders bovenuit stak: ‘De Ganzenburcht’.

Mijn ouders hadden al een boxer voordat ik geboren werd en ook nu nog heeft mijn moeder een boxer, Adora van ’t Reggehome. Toen onze zoon 1 jaar was en we een huis met een tuin hadden, hebben we ook als gezin onze eerste boxer gekocht: Donna. Samen met onze zoon en later onze 2 dochters groeiden zij op en werden elkaars grootste vrienden. Ik zeg altijd: “Je kunt een kind geen groter plezier doen dan het te laten opgroeien met een boxer.”

Toen Donna ons verliet wilden we de leegte die zij achterliet niet lang zo laten. Bijzonder was dat onze Shifra-Yara van ‘t Reggehome een paar dagen daarvoor was geboren. Bij Harry en Trudy Kuipers vonden we niet alleen een geweldige boxer maar ook een fijne vriendschap die uitmondde in de begeleiding naar fokker. De kennis die zij door de loop van de jaren vergaard hebben is voor ons van onschatbare waarde.

De wens voor het fokken werd steeds groter en we besloten er een tweede boxer bij te nemen. Helaas overleed Yara voordat Quira van ’t Reggehome was geboren. Ik kan wel zeggen dat Yara onze meest bereisde boxer moet zijn geweest. Met onze kinderen heeft ze vele bergen beklommen en bossen bewandeld.

Met Quira zijn we gelijk goed van start gegaan. Onze 2 oudsten woonden inmiddels op kamers en ik had alle tijd om mij voor te bereiden op het fokken.